• وبلاگ : آرش گيلاني پور
  • يادداشت : با قارقار كلاغ چه كنم؟
  • نظرات : 1 خصوصي ، 9 عمومي
  • ساعت دماسنج

    نام:
    ايميل:
    سايت:
       
    متن پيام :
    حداکثر 2000 حرف
    كد امنيتي:
      
      
     
    + فرهاد 
    پاسخ

    وااااااااااااااااااااااي؟!
    + فرامرز 
    من پيش از شليک تهديدي
    باورم را بر زمين نهادم
    و استواري ام را در پشت سرم
    من بي هيچ مقاومتي
    غرامت لاشخورهاي گرسنه را پرداختم
    و باورم را بر سفره ي
    آنان نشانديم
    و جنگ پايان يافت
    + مهرداد 
    صبر كن آرام جانم،صبركن/صبر كن دردت به جان صبر كن////سيد اشرف الدين گيلاني
    پاسخ

    صبرمي كنم دردت به جانم

    خوش به حال من!!!

    چه دوستاني دارم، دوستاني كه به آنها دلخوشم!

    گيله لو آمد نوشت:

    چوك زشاخ درخت خويشتن آويخته......

    ...واين حقير سراپا تقصير تقريبا يادش رفته بود كه چوك يعني چه؟

    رفتم به لغت نامه مراجعه كردم نوشته بود:

    چوك=مرغ حق، مرغ شباويز كه خود را وارونه آويزان مي كند و......

    ممنونم گيله لو جان، خاخور قربون

    سلام همشهري...خوبي؟

    من كه اصلا خوب نيستم دلم اينقدر گرفته كه نگوشعراي قشنگي گزاشتي و دلتنگي منم موجب شد با اينا اشكمو جاري كنه..قدر گيلان و گيلانيها رو بدون..شااد باشي

    پاسخ

    سلام بيتا خانم/اميدوارم روزگار هجران سر آيد/من هم گيلان نيستم /به قول يكي از دوستانم كه برايم نوشته بود:طاقت بيار رفيق/حالا طاقت بيار رفيق!!
    چوک ز شاخ درخت خويشتن آويخته..........




    + سعيد