سلام آرش عزيز... حق با شماست نمي دونم چرا اينجوري شده بود خودمم نمي دونستم تا امروز فهميدم.. و يه کارايي کردم انگار درست شده.. ممنونم ازتون.. تا دوباره ها... بدروود

شب قبلش كه كامنت بزاري داشتم يادداشتاتو ميخوندم تو همه ي وبلاگات...دلم خوب نبود كامنت بزارم/سر فرصت خدمتتون ميرسيم استاد/يا عشق

خوانديم ولذت برديم

راستي اين آهنگ وبت خيلي نازه...

به تماشا سوگند
و به آغاز كلام
و به پرواز كبوتر از ذهن
واژهاي در قفس است
حرفهايم مثل يك تكه چمن روشن بود
من به آنان گفتم
آفتابي لب
درگاه شماست
كه اگر در بگشاييد به رفتار شما مي تابد
و به آنان گفتم
سنگ آرايش كوهستان نيست
همچناني كه فلز زيوري نيست به اندام كلنگ

درود برشما،نوشته هايتان حس خوبي به من مي دهد .ممنون

خورشيد را سپاس كه برما مي تابد

يعني چي؟

هميشه يا نميرسيم يا وقتي ميرسم كه خيلي دير شده

تو اصن راز مهتاب چمخاله اي والله.

نا الاون كو ايسابي زاك.